Samenstelling en rationale bij studentsamenwerkings groepen; realiteit versus ideaal; opleiders-versus studentperspectief

Samenvatting

Bij het Instituut voor Lerarenopleiding (IvL) van Hogeschool Rotterdam rees de vraag hoe studentgroepen worden samengesteld bij kort- en langdurige samenwerkingsopdrachten. Middels verkennend vragenlijstonderzoek bij opleiders (n=94) en studenten (n=94) zijn we nagegaan wie de groepen samenstelt, op basis van welke overwegingen en wat een ideale groepssamenstelling zou zijn en waarom. Beide groepen geven verschillende beelden; opleiders benoemen dat zij de groepen samenstellen en studenten ondervinden dat ze zelf de groepen mogen samenstellen. Als studenten door de opleider in groepen worden ingedeeld, dan is het hen vaak niet duidelijk waarom ze op die manier worden ingedeeld. Dit is opvallend omdat lerarenopleiders de kans hebben hun gedrag te modelen. Daarnaast laten opleiders zich in de praktijk vaak leiden door praktische afwegingen bij de samenstelling van groepen, zodat studenten taakgericht aan de slag gaan, terwijl ze inhoudelijke en sociale afwegingen wenselijker vinden. Studenten vinden praktische overwegingen belangrijker dan sociale: ze werken liever met medestudenten, waarvan ze weten dat die bijdragen aan het afmaken van de opdracht, dan met vrienden met wie de gezelligheid belangrijker is. De vraag rijst of het volle leerpotentieel van groepswerk optimaal wordt benut. Het lijkt er namelijk op dat studenten groepswerk vooral pragmatisch benaderen (gericht op afronding en behalen punten), waardoor er minder aandacht is voor wat men inhoudelijk of procesmatig van het groepswerk kan leren. We concluderen dat het expliciteren van de overwegingen en het proces achter de samenstelling van samenwerkingsgroepen door lerarenopleiders aandacht behoeft, vanuit de rationale van het voorbeeldgedrag van de opleiders.